De westerse samenleving leert ons om onze emoties niet te tonen, ze te beheersen en te onderdrukken. Het neo-spiritualisme moedigt ons aan om ons hart te openen en onze emoties te uiten en met anderen te delen. Maar hoe ver kunnen we gaan met het uiten van onze emoties?
Generatie na generatie is ons geleerd om onze emoties te onderdrukken. Jonge kinderen worden vaak gestraft voor hun emoties. Gestraft, niet alleen voor het tonen van hun emoties, maar vaak ook omdat ze emoties hebben. In sommige culturen wordt het uiten van je emoties als een bedreiging voor de samenleving en de sociale structuur beschouwd.
Sommige religies gaan heel ver in hun emotie-genocide en verklaren dat ́Gods kinderen ́ bepaalde emoties niet mogen hebben. Sommige emoties worden verboden (zij worden beschouwd als werk van de duivel), een aantal wordt heilig verklaard. We worden aangemoedigd om onszelf te gedragen zoals iedereen, om onze mond te houden, om geen aandacht te trekken, om geen vragen te stellen en om onszelf niet te uiten. Ons is aangeleerd om niet te schreeuwen, niet hard te lachen, niet te zeggen wat we willen, onze passie niet te volgen, ons lichaam niet op een nieuwe, andere manier te bewegen, ons niet te kleden zoals wij dat zelf willen, onszelf en anderen niet aan te raken, onze tijd niet te verdoen aan ́gekke ́, ongewone dingen en onze pijn niet te voelen. Langzaamaan stoppen we onszelf lief te hebben en beginnen onszelf te haten. We waarderen onszelf niet meer en wij zijn niet meer in staat onze eigen aangeboren natuurlijke schoonheid te zien en te ervaren.
We beginnen onszelf steeds meer te zien door de ogen van degenen die ons de pijn gaven. We worden onze eigen beul, het langdurige en zeer pijnlijke proces van emotioneel doodgaan begint. Sommigen van ons worden op een ochtend wakker en beseffen dat wij geen idee hebben wie wij werkelijk zijn, wat we willen en hoe we ons voelen. We zijn vergeten hoe mooi en wonderbaarlijk we zijn, we zijn onze dromen, fantasieën en passies vergeten. We kijken in de spiegel en zien een vreemde. Generaties lang worden we gedwongen te leven in een emotionele cocon, volkomen geïsoleerd, zonder direct emotioneel contact met onszelf en met anderen. Wij dragen de zware last van verdriet, angst, pijn en woede met ons mee. Wij dragen de zware last van liefde die niet mag worden geuit, van vreugde die niet mag worden gevierd en van passie en compassie die gedoemd zijn een langzame en pijnlijke dood te sterven in de ijzeren greep van onze zelfdiscipline en van de sociale controle.
Onze zuivere en natuurlijke vaardigheden om te communiceren op emotioneel niveau zijn veranderd in emotionele onzekerheid, angst en verlegenheid. We worden in verlegenheid gebracht door onze eigen emoties. We komen vast te zitten in onze eigen emotie-gevangenis. Sommigen van ons die wakker werden en een vreemde in de spiegel zien gaan weer slapen. Ze verliezen hun geloof in een beter leven; andere gevangenen om hen heen vertellen hen ’that’s life’ en dat is het dan. Sommigen ontdekken opnieuw een aantal van hun emoties. Ze volgen een of andere new age – of therapeutische workshop, maken een afspraak met een therapeut of gaan naar een festival of feest, nemen een XTC-pil, een paddestoeltje of een andere bewustwordingslekkernij. Hun hart trilt van de nieuwe en spannende emotionele ervaringen en ze verlangen naar meer.
Een aantal die wakker zijn geworden doen het op een radicale en confronterende manier. Zij verlaten hun familie en vrienden, kiezen een andere baan of stoppen met werken, ze reizen naar de andere kant van de planeet om zichzelf te vinden en beginnen zo aan een lange ‘waarom-reis’. Ze beginnen naar alle ‘waaroms’ te vragen die zij zichzelf tot dan toe nooit hebben gesteld. Ze beginnen te lopen op de weg van bewustwording. De moderne levensstijl bewondert het intellect en vereert de mind. De new-age beweging verheerlijkt emotionele bewustwording en het uiten van emoties. De meeste religies zijn bang voor emoties en moedigen
het aan om deze onder controle te houden. Zelfs de meest new-age georiënteerde religie, het boeddhisme, oordeelt over emoties door ze te verdelen in goede en slechte emoties en beschouwt ze als een obstakel op de weg naar verlichting.
De new-age beweging stimuleert emotionele bewustwording en gebruikt verschillende methoden om dat te bereiken, maar hun einddoel is vergelijkbaar met het doel van de moderne wereld: emoties moeten worden gecontroleerd en getemd om chaos, geweld en verwarring in de maatschappij te voorkomen. We hebben zowel ons hart als onze mind nodig. Ons leven is afhankelijk van deze twee. Leven met onderdrukte emoties is even ongezond en gevaarlijk is als leven met onderdrukte gedachten. Het zonder angst kunnen uiten van onze gedachten en emoties vormt de basis van een gezond en evenwichtig leven, lichaam en ziel. Het is een
fundamentele noodzaak. Het beperken van het ene of het andere creëert altijd pijn, verdriet, fysieke en emotionele onevenwichtigheid en disharmonie en gaat in tegen onze ware aard. Als gedachten gecontroleerd of verdrongen worden verliezen we onze creativiteit en vrijheid. Wanneer emoties worden onderdrukt worden we ziek, depressief, ongelukkig en agressief.
De enige gezonde en succesvolle manier die ik ken om tot manifestatie van onze gedachten en emoties te komen begint met de volledige en onbeperkte expressie van deze twee. Dit op een manier zonder schade aan te richten bij onszelf en/of bij anderen. Er zijn methodes om dit te doen zonder dat je jezelf vernietigt en zonder andere zielen te beschadigen, die ook alleen maar gelukkig willen zijn, net als jij.
Het proces van de bevrijding van gedachten en emoties begint altijd op dezelfde manier. Een enorme, moeilijk te controleren (voor degenen die controle willen houden) uitbarsting van emoties en creatieve gedachten slaat de grond van de illusie van veiligheid onder onze voeten weg. We schieten in alle richtingen met een overweldigende mix van woede, opluchting, angst, frustratie, passie en vreugde. De dam van onze geblokkeerde emoties en zelfexpressie begint te scheuren en (in geval we het op de juiste manier doen) geeft de dam het uiteindelijk op en stort dan in. Het is dan moeilijk om te stoppen met het uiten van onze emoties en onze creativiteit. We beginnen weer te ademen na vele jaren van verstikking en we vinden het heerlijk!
Maar …. net zoals water en vuur alles kunnen vernietigen dat in de weg staat wanneer het niet meer onder controle is, kunnen ook de resultaten van wilde emoties zeer destructief zijn, vooral als we ze na vele jaren van emotionele onderdrukking vrij laten. Vrienden en partners zouden zich soms ernstig gekwetst kunnen voelen en keren ons de rug toe als resultaat van onze ‘emotionele emancipatie’. Soms handelen we blindelings, zonder na te denken, met grote woede met als mogelijk gevolg dat we daarmee ons sociale leven volledig vernietigen. Niet iedereen om ons heen kan dit proces van transformatie begrijpen en is bereid om ons hierin te ondersteunen. Dus hoe doen we het zonder onszelf en/of anderen te beschadigen? Hoe bereiken we emotionele gezondheid terwijl ons dagelijks leven gewoon doorgaat? Nou ….. misschien kunnen we dat soms wel niet! Emotionele bevrijding is een reinigend en zuiverend rebalancing proces, niet alleen op emotioneel gebied, maar ook fysiek en energetisch zal dit waarneembaar zijn. Om dit proces op een juiste manier te doorlopen moeten we stoppen met onszelf aan te passen en compromissen te sluiten, in ieder geval in de beginfase.
We moeten ophouden naar anderen te luisteren en een begin te maken met zorgvuldig naar onszelf te luisteren, naar ons
hart en naar onze ziel. We moeten ophouden ons leven te leven gericht op de behoeftevoldoening van anderen en onze eigen behoeften ontdekken en deze te uiten. Dit proces vraagt van ons dat we ons uitsluitend concentreren op onszelf en dat we andere mensen in ons leven op de tweede plaats zetten. Als wij dit niet vanaf het begin op een juiste manier doen creëren we geen ruimte
voor ons genezingsproces en zullen we vele jaren in dit proces blijven zitten; onze situatie zal hierdoor alleen maar moeilijker en gecompliceerder worden.
Ons leven is het resultaat van onze gedachten, acties en de keuzes die we tot nu toe hebben gemaakt. Het betekent dat wanneer we de manier veranderen waarop we omgaan met onze emoties en gevoelens, ons leven ook zal veranderen.
Ik wens je zelfliefde en mededogen.