“Eenzaamheid is het gevoel alleen te zijn, van geïsoleerd te zijn van ‘de anderen’. Onderzoekers omschrijven eenzaamheid als het ervaren verschil tussen gewenste en aanwezige contacten. Er wordt onderscheid gemaakt tussen situationele en duurzame eenzaamheid en tussen sociale en emotionele eenzaamheid.“
Wikipedia
Ontwikkeling en groei zijn afhankelijk van veranderingen. Soms zijn de veranderingen intern en vinden ze plaats in onszelf, zoals ziekte of een persoonlijke crisis extern en soms vinden ze buiten ons plaats, zoals een epidemie, oorlog of een natuurramp. Als gevolg van de huidige externe veranderingen is er bij veel mensen een gevoel van eenzaamheid ontwaakt. Ze vinden het beangstigend, voelen zich onprettig en willen hiervan af komen. Hierdoor zoeken ze constant naar afleidingen om maar niet te hoeven voelen. Ze voelen zich oncomfortabel om alleen te zijn met zichzelf.Maar juist hier ligt het goud! Door je aandacht te richten op alles en iedereen buiten jezelf ontneem je jezelf een gouden kans om te groeien! Eenzaamheid is de meest vruchtbare grond voor persoonlijke groei en ontwikkeling. Het is HET beginpunt van elke persoonlijke groei, zelfkennis, spirituele tocht en spiritualiteit in het algemeen.
Alle religies zijn ontstaan vanuit eenzaamheid. De drie monotheïstische religies, het jodendom, het christendom en de islam, begonnen nadat Mozes, Jezus en Mohammed een tijd hebben doorgebracht in volledig isolement. Deze eenzame afzondering is een bekend en goed gedocumenteerd gegeven in verschillende oeroude geschriften die schrijven dat mensen die op zoek waren naar antwoord en advies van de goden vanuit eigen wil vertrokken naar onbewoonde gebieden om met God te praten. Ook oosterse spirituele stromingen zoals het boeddhisme, maar ook Reiki, zijn begonnen als een resultaat van een vrijwillig isolement van hun oprichters.
Bergen, grotten en woestijnen zijn sinds oude tijden geliefde locaties voor mensen die op zoek zijn naar hun pad, die antwoord willen krijgen op hun levensvragen, maar ook spirituele zoekers zoeken deze plekken graag op. Het instinct om jezelf te isoleren in tijden van verwarring leeft in ieder van ons tot heden. Het is een aangeboren, innerlijke drang. Iets in ons weet dat we de rust en de stilte nodig hebben om helderheid en duidelijkheid te creëren in ons leven.
Het is zeer belangrijk voor de mens om voor een langere periode stil te staan en de essentie van haar of zijn relatie met zichzelf en met anderen tot bewustzijn te brengen. Pas daarna zou deze persoon zichzelf kunnen ontkoppelen van haar/zijn sociale dis-harmonieuze patronen en gewoontes. Deze zgn. Corona-tijd biedt ons de perfecte gelegenheid om onze zintuigen naar binnen te richten, om onze persoonlijke retraite te ervaren en hiervan te profiteren.
In onze duale wereld bestaan dingen niet zonder interactie met en niet zonder afhankelijkheid van andere dingen. Dit is de essentie van de illusie die ´Maya´ wordt genoemd. Er zijn geen wegen zonder wildernis, geen dag zonder nacht, geen papier zonder bomen, geen teleurstelling zonder verwachting, geen blijheid zonder verdriet en geen gezondheid zonder ziekte.
Velen denken dat haat de tegenovergestelde vorm van Liefde is. Dit klopt als het om emoties gaat. Maar als we achter de bron van Liefde willen komen, van waaruit Liefde groeit en wat Liefde schept, dan zullen we ons bewust horen te worden van de verbinding tussen Liefde en eenzaamheid. Er is geen Liefde zonder eenzaamheid en geen eenzaamheid zonder Liefde. Ze groeien vanuit elkaar, door elkaar, vullen elkaar aan en zijn afhankelijk van elkaar. Eenzaamheid is leegte, Liefde is volheid. Yin en Yang.
In eenzaamheid kan de mens de liefde vinden of loslaten.
In eenzaamheid kan de mens de liefde herinrichten en evalueren.
In eenzaamheid kan de mens de invloed van zijn zelf-haat op zijn liefde en geliefden inzien.
In eenzaamheid kan de mens de liefde voor zichzelf tot leven brengen.
In eenzaamheid kan de mens leren leven vanuit liefde en niet vanuit angst en haat.
In eenzaamheid kan de mens zichzelf healen.
Elke vorm van Liefde, inclusief zelf-liefde, kan alleen maar groeien vanuit eenzaamheid.
Zonder eenzaamheid zal de evolutie van alles en iedereen op aarde zeer beperkt zijn.
Eenzaamheid is de groeigrond van alles dat leeft en ontwikkelt.
Eenzaamheid creëert de gelegenheid die onze ziel nodig heeft om te luisteren naar de stem van de Spirit, naar de begeleidende stem van de Schepper. De stem die we verdoven en camoufleren door onze zintuigen voortdurend naar buiten te richten i.p.v. ze naar binnen te keren. Door te luisteren naar de constante en eindeloze ruis, geluiden, prikkelingen en verleidingen om ons heen. Door vrijwillig te leven in een wereld van eindeloze reclames, berichten vanuit de sociale media, televisie, meningen van anderen en vele mensen en bedrijven die onze aandacht willen. Zolang wij weigeren te stoppen met deze onzinnige, uitputtende en ziekmakende manier van leven zullen ons lichaam en ziel zich uitputten en zullen ze het uiteindelijk opgeven en in elkaar storten.
Ieder mens die niet bang is van zijn eigen gezelschap, zal groeien.
Ieder mens die niet bang is om met zichzelf te zijn, zal zichzelf goed leren kennen.
Ieder mens die durft te luisteren naar de liefdevolle begeleidende stem van de Spirit, zal hiervan profiteren.
Ieder mens die de leegte niet zal verjagen door te zoeken naar activiteiten en verleidingen, maar deze eenzame leegte zal aanboren als bron van innerlijke wijsheid, rust en kalmte zal de beste vriend worden van zichzelf.
De mens die zichzelf niet kent, is bang om alleen met zichzelf te zijn.
De persoon die hem aankijkt in de spiegel kent hij niet.
De meeste mensen zijn zo bang om alleen te zijn omdat ze voelen dat er veel meer is in zichzelf dan dat ze tot nu toe lieten zien. Een kracht, een schoonheid en potentieel die ze gedurende hun hele leven hebben genegeerd en onderdrukt. Deze mensen zijn doodsbang om hun volledige potentieel te ontdekken en te benutten. Ze zijn doodsbang te ontdekken dat ze niet beperkt of begrensd zijn.
Dat ze vrij zijn te leven precies zoals ze willen.
Dat dromen alleen maar een realiteit zijn die wachten op hun schepping.
Dat ze zelf de scheppers zijn van hun leven.
Dat alle smoesjes die ze gebruiken gedurende hun tijd op aarde niet het feit kunnen verduisteren dat ze vrij zijn. Vrij zijn om te leven. Vrij zijn om te houden van alles en iedereen zonder angst. Vrij zijn om haar of zijn eigen perfectie te zien en te ervaren.
In de belangrijkste momenten van ons leven zijn wij alleen. Wij werden alleen geboren en wij zullen alleen doodgaan. Wij zijn alleen bij belangrijke beslissingen en transformaties. Wij zijn alleen met onze angsten, hoop en gedachten. Wij zijn alleen in onze geluksmomenten en als wij ziek zijn. Er kunnen mensen om ons heen zijn tijdens deze momenten, maar de ervaring is alleen van ons. Al deze momenten waarin wij alleen zijn zijn bedoeld om onze Liefde te ontwaken, te waarderen en te verspreiden. Onze compassie en empathie naar anderen groeit vanuit deze momenten. Onze Liefde is het fruit van ons gevoel van eenzaamheid.
De magie van het leven begint en beëindigt hier.
Het fruit van eenzaamheid
Wanneer we wijs gebruik hebben gemaakt van onze retraite, kunnen we beginnen met herstellen en harmoniseren van onze relatie met onszelf en met anderen op zowel fysiek, mentaal als emotioneel niveau. Ons contact met anderen hoort vrij te zijn van ongewenste afhankelijkheid, leegte, lust of frustratie. Alleen maar dan kan de mens zich volledig manifesteren zonder sociale en mentale obstakels en beperkingen.